Nasze zwierzęta « powrót

PANDA MAŁA

łac. Ailurus fulgens fulgens                    ang. Red Panda

WYSTĘPOWANIE

• Himalaje, od Nepalu do Chiny i Mjanmy

ŚRODOWISKO

• Wilgotne górskie lasy mieszane (2200 – 4800 m n.p.m.)

POŻYWIENIE

• Głównie pędy i liście bambusa, trawa, korzenie, rzadziej owady, jaja, pisklęta, małe ssaki

CHARAKTERYSTYKA

• Budową przypomina kota domowego lub szopa.
• Ma rdzawe lub rdzawobrązowe, gęste futro. Pysk, policzki i końce uszu białe. Na długim, puszystym ogonie zazwyczaj 6 ciemniejszych pierścieni. Łapy i brzuch ciemne.
• Długość ciała ok. 60 cm, długość ogona ok. 50 cm, masa ciała 3 – 6 kg.

ZACHOWANIE

• Aktywna głównie nocą. Dzień spędza śpiąc w koronach drzew, dziuplach lub norach.
• Doskonale się wspina. Ma częściowo wysuwane pazury, które pozostają cały czas ostre. Dodatkowo ma tzw. fałszywy kciuk – wyrostek kości nadgarstka, który pomaga utrzymywać się na gałęziach, a długi ogon ułatwia zachowanie równowagi. Jest też wyposażona w ruchome kostki – potrafi obrócić stopy o 180 stopni, czyli ustawić je „tyłem do przodu”. W takiej pozycji może swobodniej wbić pazury w korę i schodzić z drzew głową w dół w bardzo kontrolowany sposób.
• Żyje w parach lub małych grupach rodzinnych. Jest terytorialna.
• Żyje 8 – 10 lat.

WARTO WIEDZIEĆ

• Jedyny przedstawiciel rodziny pandowatych. Z pandą wielką, która jest niedźwiedziem, łączy ją tylko obszar występowania i zamiłowanie do bambusa.
• Bambus stanowi 70% jej diety. Z tego powodu w Nepalu nazywana jest „Nigalya ponya”, czyli „pożeracz bambusa”.
• Nie lubi wody.
• Określana mianem „roślinożernego drapieżnika” - należą do rzędu ssaków drapieżnych, a ich przystosowanie do odżywiania pokarmem roślinnym jest cechą wtórną. Ich przodkowie byli stuprocentowymi drapieżnikami, tak jak najbliżsi krewni, czyli szopy, skunksy czy łasice.
• W Chinach nazywana „ognistym lisem”, co po angielsku brzmi „fire fox” – to właśnie panda ruda znajduje się w logo jednej z przeglądarek internetowych.

STATUS I OCHRONA

• Kategoria EN (Endangered) na Czerwonej Liście IUCN – gatunek zagrożony wyginięciem.
• Stan populacji oszacowano na mniej niż 10 tys. osobników i ma tendencję spadkową. Wpływa na to wolne tempo rozmnażania i wysoka śmiertelność młodych. Do największych zagrożeń zalicza się niszczenie i fragmentację siedlisk, konkurencję ze strony zwierząt domowych oraz kłusownictwo.