1919
Pomysł założenia ogródka przyrodniczego na potrzeby dydaktyczne dla szkół miasta Płocka wysuwa Maria Macieszyna – nauczycielka biologii i aktywna działaczka kulturalno – oświatowa. Za pośrednictwem Towarzystwa Ogrodniczo Pszczelarskiego, którego była współzałożycielką i sekretarzem, składa wniosek w tej sprawie do Dozoru Szkolnego. W listopadzie 1919 r. przewodniczący Dozoru Szkolnego Aleksander Maciesza (mąż Marii) składa podanie do Magistratu (dzisiejszy Urząd Miasta) o założenie ogródka i przeznaczenie na ten cel terenu przy schodach prowadzących nad Wisłę. Maria w swoich wystąpieniach i referatach z roku 1921 podkreśla potrzebę istnienia takiego miejsca, gdzie młodzież będzie się uczyć poprzez bezpośredni kontakt z przyrodą. Ostatecznie jej projekt nie został zrealizowany.
9 II 1938
Rada Miasta Płock nabyła od właścicieli prywatnych ok. 10 ha terenu położonego wzdłuż ulicy Norbertańskiej i Kilińskiego z przeznaczeniem na park miejski.
X 1948
Wystawa rolniczo – ogrodnicza zorganizowana przez Samopomoc Chłopską, w ramach której kierownik Miejskiego Przedsiębiorstwa Ogrodniczego – Tadeusz Borkowski urządza pokaz wyhodowanych roślin na terenie ogródka przy ul. Kościuszki 3. W celu ożywienia wystawy umieszcza tam także przedstawicieli świata zwierząt: żółwia, kreta, jeża, białe myszki, kilka ptaków. Wystawa masowo odwiedzana przez mieszkańców Płocka, zwłaszcza przez młodzież.
5.III.1949
Otwarcie ogródka botanicznego na miejscu wystawy rolniczo-ogrodniczej, wzbogaconego o większą ilość zwierząt m.in. sarnę, parę lisów, bażanty, pawie. Ogródek cieszy się tak wielką popularnością, że Zarząd Miasta wprowadza bilety wstępu głównie w celu ograniczenia frekwencji.
1950 – 51
Inicjatywa zorganizowania regionalnego Ogrodu Zoologicznego na terenie skarpy wiślanej, podjęta przez Tadeusza Borkowskiego. Stan zwierząt jest już imponujący, jak na ówczesne czasy, ilość zwiedzających ogródek sięga 60 tysięcy osób.
W projektowaniu nowego Ogrodu Zoologicznego w Płocku uczestniczy Naczelny Inspektor Ogrodów Zoologicznych w Polsce dr Jan Żabiński. Prezydium Miejskiej Rady Narodowej przyznaje 7 ha terenu na nowe ZOO.
1.V.1951
Otwarcie ZOO z fauną krajową – jelenie, niedźwiedzie, wilki, lisy, ptaki, gady, ryby.
1956
Poszerzenie ekspozycji ZOO o okazy egzotyczne, m.in. małpy, lamy, kuce.
Lata 60-te
„Akcja Krokodyl” zainicjowana przez dyrektora ZOO Tadeusza Taworskiego – zbiórka 6 tysięcy książek dla Polonii argentyńskiej, za które uzyskano zwierzęta o wartości ówczesnych 250 tys. zł, m.in. mrówkojady, pancerniki, węże, oposy. Uzupełnianie kolekcji o zwierzęta z innych ogrodów zoologicznych w kraju, wymiana bezdewizowa zwierząt z ogrodami zoologicznymi w Pradze, Hawanie, Rosario w Argentynie. Budowa akwarium i herpetarium, wolier dla ptaków, małpiarni, słoniarni, żyrafiarni, wybiegów dla kopytnych.
15.IX.1964
Przybycie pierwszego słonia, półtorarocznej Petry z Holandii. Na zdjęciu w białej koszuli były dyrektor płockiego ZOO Tadeusz M. Taworski.
1965
Rozpoczęcie prac projektowych nad pierwszym w Polsce Pawilonem Dydaktyczno – Naukowym.
1970
Przybycie pierwszej żyrafy.
1971
Rozpoczęcie budowy Pawilonu Dydaktyczno–Naukowego.
1977 – 78
Pierwszy kondor wielki wykluty w Polsce i wychowany przez oboje rodziców. Narodziny pierwszego w Polsce mrówkojada olbrzymiego i pierwszej żyrafy na Mazowszu.
20.VII.1979
Oddanie do użytku Pawilonu Dydaktyczno - Naukowego z ekspozycją ryb, płazów
i gadów.
Lata 80-te
Sprowadzono nowe gatunki: hipopotamy nilowe, kapucynki czubate, pelikany baba i kędzierzawe, kakadu molukka, wiele gatunków ryb, płazów i gadów. Rozmnażają się: ostronosy, kułany, tapiry, mandryle, kapucynki, hipopotamy nilowe, emu, kobry nepalskie, żmije nosorogie i sykliwe, żabojady argentyńskie, bazyliszki płatkogłowe. Powstaje budynek dla tapirów.
1992 –1996
Sprowadzenie m.in.: zebr górskich, makaków japońskich, nandu.
1997 – 2008
Intensywna modernizacja i rozwój Ogrodu. Sprowadzono i rozmnożono wiele cennych i rzadkich gatunków zwierząt. ZOO zostaje członkiem międzynarodowych organizacji: WAZA, EAZA, ISIS, IZE i współpracuje z wieloma ogrodami zoologicznymi w Europie i na świecie. Do najważniejszych obiektów zmodernizowanych lub zbudowanych należą: wybiegi i stajnie dla kopytnych, żyrafiarnia, basen fok, słoniarnia z wybiegiem, ptaszarnia, woliery dla ptaków drapieżnych i grzebiących, wybieg pandy małej, nowe ekspozycje bezkręgowców, płazów i gadów, zagospodarowanie stawów do hodowli ptaków wodnych, wyspa gibbonów, wybieg makaków japońskich, wybieg kangurów, ekspozycja pingwinów przylądkowych, pawilon tamaryn i marmozet, pawilon i ekspozycja lwów i lampartów perskich, mini zoo i inne. ZOO uczestniczy w wielu programach EEP i ESB dla gatunków rzadkich i ginących. Dyrektor ZOO jest członkiem grupy doradczej ds. gadów i płazów przy EAZA (EAZA Amphibian and Reptile Taxon Advisory Group) i prowadzi księgi rodowodowe dla dwóch gatunków żółwi azjatyckich: żółwia gruboszyjego (Siebenrockiella crassicollis) i żółwia sundajskiego (Cuora amboinensis). Następuje rozwój funkcji edukacyjnej Ogrodu - - zwiększenie ilości wystaw, konkursów, imprez specjalnych, regularnych zajęć dla szkół i przedszkoli w oparciu o programy dydaktyczne oraz modernizacja wystroju i oprawy dydaktycznej ekspozycji. Szata roślinna Ogrodu zostaje wzbogacona poprzez liczne nasadzenia drzew, krzewów i kwiatów, tworzących rozmaite kompozycje botaniczne.
2009
Zarząd Miasta Płocka przydziela Ogrodowi dodatkowe 4,55 ha terenu od strony wschodniej.
2009 – 2010
Remont Pawilonu Akwarium - Herpetarium, projekt nowego akwarium.
2010 – 2011
Uruchomienie ekspozycji lasu tropikalnego. Otwarcie sezonowej ekspozycji motyli tropikalnych.
2012 – 2013
Oddanie do użytku woliery ptaków grzebiących. Remont i modernizacja żyrafiarni.
2014
Modernizacja Pawilonu Ptaków. We wrześniu stanowisko dyrektora Ogrodu objął Krzysztof Kelman.
2015
Rozpoczęcie budowy nowej ekspozycji Akwarium. Modernizacja wybiegu ptaków wodnych. Budowa ekspozycji panter śnieżnych i tygrysów syberyjskich. Uruchomienie trasy zimowego zwiedzania.
2016
Otwarcie ekspozycji Akwarium (grudzień).
2017
Nowa ekspozycja bażantów i leniwców dwupalczastych. Przybycie jedynego w Polse tapira malajskiego.
2018
Nowa ekspozycja pigmejek i bezkręgowców.
2019 – 2020
Nowa ekspozycja pędzlogonów zwinnych. Przybycie nieświszczuków (piesków preriowych).
|