LAMPART PERSKI
łac. Panthera pardus saxicolor ang. Persian Leopard
WYSTĘPOWANIE
- Azja Środkowa, od Turcji po Tadżykistan
ŚRODOWISKO
- Stepy, lasy liściaste, góry do wysokości 3 200 m n.p.m.
POŻYWIENIE
- Mięsożerca. Poluje głównie na kozy bezoarowe, muflony, dziki i ptaki. Czasem zwierzęta gospodarskie. Łatwo przystosowuje się do zmiany diety w zależności od dostępności pokarmu.
CHARAKTERYSTYKA
- Długość ciała (bez ogona) 90 – 190 cm, długość ogona 60 – 110 cm, masa ciała do 60 kg samice, do 90 kg samce.
- Stosunkowo duża czaszka, krępa budowa ciała, dość krótkie łapy i długi ogon. Futro w odcieniach jaśniejszych niż u pozostałych podgatunków lamparta z jasną spodnią częścią ciała. Charakterystyczne czarne lub ciemnobrunatne rozetki i plamy.
ZACHOWANIE
- Aktywny głównie nocą. Wydaje się, że w ciągu dnia również – na obszarach, gdzie nie zagrażają mu większe drapieżniki (tygrysy).
- Ofiarę zazwyczaj obserwuje z wyżej położonego punktu (drzewo, półka skalna).
- Poza okresem godowym żyje samotnie.
- Sezon rozrodczy trwa cały rok, ze szczytem w okresie zimowym.
- Po ciąży trwającej 90 – 105 dni rodzi się od 1 do 4 młodych. Niezależność osiągają w wieku 13 – 18 miesięcy, a dojrzałość płciową – ok. 3 lat.
- Żyje 10 – 15 lat, w warunkach hodowlanych nawet do 20 lat.
WARTO WIEDZIEĆ
- Największy i jeden z najrzadszych spośród 9 podgatunków lamparta. Na wolności liczebność szacuje się na max. 1500 osobników, z czego połowa to populacja irańska.
- Terytorium lamparta perskiego może obejmować nawet 40 km2. Znakowane jest odchodami, moczem oraz przez drapanie drzew i ziemi.
- Doskonale się wspina, skacze i pływa.
- Cętkowany wzór sierści jest unikalny dla każdego osobnika.
STATUS I OCHRONA
- Kategoria VU (Vulnerable) na Czerwonej Liście IUCN – gatunek narażony na wyginięcie. Objęty konwencją CITES i programem EEP.
- Zagrożony głównie z powodu kłusownictwa, zmian klimatu, utraty siedlisk i bazy pokarmowej, konfliktów z człowiekiem.
Nasze lamparty to Sulakhat i Barrack oraz urodzeni w 2023 roku bracia – Hassan i Amir.
|
