GALAGO SENEGALSKI
łac. Galago senegalensis ang. Northern Lesser Galago
WYSTĘPOWANIE
ŚRODOWISKO
- Lasy i sawannowe zagajniki.
POŻYWIENIE
- Gatunek wszystkożerny: owoce, kwiaty, nasiona, miód, orzechy, żywice i soki drzew, owady, jaja, małe gady i inne kręgowce.
CHARAKTERYSTYKA
- Gatunek małpiatki z rodziny galagowatych. Wyróżnia się 4 podgatunki.
- Duże, okrągłe, osadzone blisko siebie oczy. Ubarwienie srebrzyste, ogon na końcu gruby i puszysty. Długie kończyny tylne umożliwiają dalekie skoki.
- Długość ciała 16 – 20 cm, długość ogona ok. 25 cm, waga 95 – 300 g.
- Żyje przeciętnie 3 – 4lata w naturze, w warunkach ogrodu zoologicznego nawet do 10 lat.
ZACHOWANIE
- Nadrzewny, nocny tryb życia.
- Tworzy małe grupy, zazwyczaj rodzinne, liczące do 9 osobników. Grupie przewodzi dominujący samiec.
- Ciąża trwa ok. 4 miesięcy. W miocie zazwyczaj 1, rzadziej 2 młode. Matka karmi je mlekiem przez ok. 3,5 miesiąca. Stały pokarm młode zaczynają przyjmować pod koniec pierwszego miesiąca życia. Samica wykorzystuje dziuplę lub buduje na drzewie gniazdo z liści, w którym zostawia młode, gdy idzie żerować. Dojrzałość płciową osiągają w wieku 8 – 10 miesięcy.
WARTO WIEDZIEĆ
- Komunikuje się wydając różne odgłosy. Jeden z nich przypomina płacz dziecka, dlatego galago jest nazywany „dzieckiem buszu” (ang. bushbaby).
STATUS I OCHRONA
- Kategoria LC (Least concern) na Czerwonej Liście IUCN – gatunek najmniejszej troski. Objęty konwencją CITES (załącznik II) i programem EEP.
- Populacja jest obecnie stabilna. Galago potrafi przetrwać na terenach zurbanizowanych, a nawet w pobliżu ludzkich osiedli. Lokalne spadki liczebności mają miejsce z powodu utraty siedlisk w wyniku wyrębu lasów i intensyfikacji rolnictwa.
|
