SAKI BIAŁOLICA
łac. Pithecia pithecia ang. White – faced Saki
WYSTĘPOWANIE
ŚRODOWISKO
- Różne typy siedlisk: lasy wyżynne i nizinne, suche i okresowo zalewane. Preferują obszary z dużą ilością wodopojów i drzew owocowych.
POŻYWIENIE
- Gatunek wszystkożerny: jagody i inne owoce, miód, liście, kwiaty, małe ssaki i ptaki.
CHARAKTERYSTYKA
- Wyraźny dymorfizm płciowy.
- Samce mają czarne futro, samice brązowo – szare. Prawie całą twarz samca pokrywają białe włosy. Samica ma jedynie białe paski wzdłuż nosa. Nos, oczy i pysk są czarne. Nozdrza skierowane na boki. Długi i puszysty ogon nie jest chwytny, ale służy do utrzymania równowagi podczas skakania po konarach drzew.
- Długość ciała 30 – 45 cm, długość ogona ok. 37 – 45 cm, waga 1,4 – 2,4 g.
ZACHOWANIE
- Nadrzewny, dzienny tryb życia.
- Gatunek wędrowny, nie terytorialny. Tworzy niewielkie grupy rodzinne, czasem żyje samotnie.
- Ciąża trwa 163 – 176 dni. Zazwyczaj tylko 1 młode w miocie.
- W naturze dożywa średnio 15, w niewoli nawet 20-25 lat.
WARTO WIEDZIEĆ
- Najmniejszy przedstawiciel małp z rodziny sakowatych i najlepiej z nich poznany.
- Jedno z niewielu zwierząt Ameryki Południowej posiadające kły na tyle mocne, aby rozgryźć bardzo twarde łupiny orzechów brazylijskich.
- Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1766 roku szwedzki przyrodnik Karol Linneusz.
- Najstarszym saki w niewoli była dziko złapana samica o imieniu Nanni z Frankfurtu, której wiek w chwili śmierci szacowano na ponad 37 lat.
STATUS I OCHRONA
- Kategoria LC (Least concern) na Czerwonej Liście IUCN – gatunek najniższego ryzyka. Objęty Europejskim Programem hodowlanym EEP, wpisany do II załącznika CITES.
- Obecnie nie zagrożony, ale obserwuje się spadek liczebności z powodu kłusownictwa, nielegalnych odłowów i utraty siedlisk.
|
