KRASKA
łac. Coracias garrulus ang. European Roller
WYSTĘPOWANIE
- Europa, Afryka północno – zachodnia, Azja Mniejsza (od Iranu po Syberię).
- Podgatunek C. g. semenowi spotykany na Bliskim Wschodzie (Iran, Irak, Pakistan i Kazachstan) oraz w Chinach.
ŚRODOWISKO
- Nizinny krajobraz łąk i pól w sąsiedztwie lasów i zadrzewień śródpolnych (głównie dębowych z domieszką sosny). Zimowiska w Afryce to suche, zalesione sawanny oraz krzaczaste doliny. Unika zwartych kompleksów leśnych.
POŻYWIENIE
- Podstawą diety są bezkręgowce (głównie chrząszcze i prostoskrzydłe) oraz małe kręgowce (żaby, jaszczurki, węże, gryzonie, młode lub chore ptaki). Czasem zjada też owoce. Poluje z zasadzki – pokarm zdobywa na ziemi.
CHARAKTERYSTYKA
- Jedyny przedstawiciel krasek występujący w Europie.
- Głowa i kark niebieskie z domieszką seledynu, spód niebieskoszary, grzbiet (płaszcz) i barkówki rdzawe lub brązowoczerwonawe, pokrywy skrzydłowe i podskrzydłowe niebieskie, lotki od góry czarne, od spodu szafirowe, sterówki od góry seledynowe, od spodu szafirowe. Mają silny czarny dziób i żółtawe nogi.
- Długość ciała 31 – 32 cm, rozpiętość skrzydeł 62 – 72 cm, masa ciała ok. 140 – 190 g.
ZACHOWANIE
- Gatunek krajowy, wędrowny – zimę spędza w Afryce.
- Gatunek monogamiczny.
- Gniazduje tam, gdzie można znaleźć obszerne dziuple – często na wysychających wierzbach, topolach, sosnach, olchach. W ciągu roku wyprowadza 1 lęg. Samica składa w maju – czerwcu 4 do 5 błyszczących jaj. Okres inkubacji trwa 17 – 20 dni. Młode opuszczają gniazdo po ok. 28 dniach i są karmione przez rodziców jeszcze przez ok. 3 tygodnie.
WARTO WIEDZIEĆ
- Śpiew samca podczas okresu godowego można łatwo pomylić z krakaniem wrony siwej.
- Sposobem lotu przypomina grzywacza lub wronę.
- Ptak mało płochliwy – zdarza się, że gniazduje przy drogach i na terenach zabudowanych.
STATUS I OCHRONA
- Kategoria LC (Least Concern) na Czerwonej Liście IUCN – gatunek najmniejszej troski, niezagrożony globalnie.
- W niektórych krajach europejskich (Belgia, Holandia, Niemcy, Czechy) gatunek uznany za wymarły.
- W Polsce obecnie skrajnie nieliczny ptak lęgowy we wschodniej połowie kraju, na zachodzie już wymarły. Gatunek objęty ścisłą ochroną. Wymaga ochrony czynnej. Na Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych oraz na późniejszej Czerwonej liście ptaków Polski uznany za krytycznie zagrożony.
- Najczęściej widywana w południowej Lubelszczyźnie, Równinie Kurpiowskiej i Mazurskiej, na Podlasiu, w Puszczy Kozienickiej i Białej oraz w Kotlinie Sandomierskiej.
- Do spadku liczebności przyczyniła się przede wszystkim urbanizacja krajobrazu i intensyfikacja rolnictwa.
|
